Dusza

piątek, 13 kwietnia 2012

Gdzieś w wiersza rymach,
powieści kartach,
miota się dusza,
smutna, rozdarta.

Nic jej nie cieszy
i wszystko smuci,
wciąż  marzy o kimś,
kto klątwę zrzuci..

By śmiać się mogła,
i cieszyć życiem,
zatańczyć w wierszach,
nie pisać skrycie.

3 komentarze:

Anonimowy pisze...

Zastanawiam się w jakich okolicznościach napisałaś ten śliczny wiersz. Gratuluję realizacji poetycznej pasji i odwagi w jej upublicznieniu! Pozdrawiam- koleżanka Ewa z kursu weekendowego :-)

Agnieszka Rucińska pisze...

nadajesz ruch słowom, pięknie. Widać tę duszę co błądzi w smutku. Pozdrawiam

Dieta moja pasja. pisze...

Grażynko...jestem pod wrażeniem. Poczytałam sobie i na chwilę..popłynęłam. Chylę czoła.:)